Hoe werkt het?
Tijdens de 22ste week amenorroe wordt een echografie gedaan om de groei, de houding en de positie van de baby te controleren. De gynaecoloog ziet op dat moment ook het geslacht van je baby. Er bestaat echter wel een kleine kans dat hij zich hierin vergist. De meeste ouders willen weten of ze een jongetje of een meisje verwachten, maar als je dit niet wilt, is het van groot belang het vooraf mede te delen aan je arts.
De voor- en nadelen
Voor:
Je hoopt om meerdere redenen op een jongen of een meisje en het geeft je een zeker gevoel het geslacht vooraf te kennen. Zo ben je niet teleurgesteld op de dag van de geboorte en kun je je naasten ook op de hoogte brengen. Als je het geslacht van je baby kent, kun je er al persoonlijk mee omgaan en het een voornaam geven. Je kunt een aangepaste babykamer inrichten, kleertjes kopen en zelfs al aan het geboortekaartje beginnen.
Tegen:
Het mysteriegevoel verdwijnt: datgene wat de natuur voor je verborgen houdt, zorgt voor verbeelding en fantasie. Zwangerschappen worden steeds medischer, waardoor het dus eens fijn is het verrassingseffect te behouden door het geslacht niet te kennen.
Misbruik
In de Verenigde Staten en in het Verenigd Koninkrijk kun je het geslacht van je baby al kennen vanaf de zesde week. Er wordt een bloedtest gedaan om de aanwezigheid van het chromosoom Y in het bloed van de toekomstige mama op te sporen. Als dit chromosoom wordt gevonden, dan wordt het een jongen. Deze vroegtijdige opsporing verhoogt echter wel het risico op abortus omwille van het geslacht. Vooral bij vrouwen van Indiase of Chinese oorsprong speelt het geslacht van een kind een grote rol. Kleine meisjes worden in India en China namelijk gediscrimineerd.
Lees ook:
> Aankomen tijdens de zwangerschap
> Groei van een baby in de baarmoeder
> De bevalling: stap voor stap
